Oplichting

Oplichting kun je omschrijven als het door middel van slinkse middelen bewegen van een ander tot iets dat die zonder inzet van die slinkse middelen niet zou hebben gedaan. U kunt denken aan het aannemen van een valse naam of hoedanigheid, het aanwenden van listige kunstgrepen, een samenweefsel van verdichtsels. Voor een veroordeling wegens oplichting dient de rechter daarnaast te constateren dat een verdachte het oogmerk had zichzelf of een ander wederrechtelijk te bevoordelen.

Verdenking van oplichterij

De verdenking van oplichterij kan vele verschillende vormen aannemen. Mede vanwege de brede definitie van oplichting kan een advocaat vaak goed verweer voeren bij een verdenking hiervan. Bij de beoordeling van de vraag of sprake is van oplichterij spelen de omstandigheden van elk specifieke geval een grote rol. Het punt waarop bijvoorbeeld een civielrechtelijke wanprestatie verandert in strafrechtelijke oplichting is sterk afhankelijk van concrete feiten en omstandigheden.