Ziekte en re-integratie

Een ziekmelding van een werknemer kan leiden tot kortdurend of langdurend verzuim. De werkgever en de zieke werknemer zijn beiden verantwoordelijk voor de re-integratie.

Ziek- en betermelding

De werkgever is op de eerste ziektedag verplicht een re-integratiedossier voor de zieke werknemer aan te maken. Vanaf dat moment geldt er voor zowel de werkgever als de werknemer een re-integratieverplichting. De werkgever geeft de ziekmelding door aan de Arbodienst. Zodra de werknemer weer beter is, wordt de Arbodienst ook door de werkgever op de hoogte gesteld.

De werknemer dient zich weliswaar ziek te melden, echter is hij niet verplicht om de oorzaak of de reden van de ziekmelding met zijn werkgever te delen. Het is verder niet aan de werkgever om te beoordelen of de werknemer al dan niet ziek is. Als er wordt getwijfeld aan de ziekmelding, zal de arbodienst moeten worden ingeschakeld en wordt de werknemer uitgenodigd voor een spreekuur bij de bedrijfsarts. De bedrijfsarts beoordeelt de mate van arbeids(on)geschiktheid. Indien een partij het niet eens is met het oordeel van de bedrijfsarts, kan die partij een deskundigenoordeel aanvragen bij het UWV. Het staat een werknemer daarnaast vrij om een second opinion te vragen bij een andere bedrijfsarts op kosten van de werkgever.

Doorbetalingsplicht bij ziekte

Als de werknemer een paar dagen ziek thuis blijft, dan mag de werkgever (als dat is afgesproken) maximaal de eerste twee ziektedagen het loon inhouden. Daarna is de werkgever verplicht maximaal twee jaar het loon van de zieke werknemer door te betalen. Tijdens ziekte betaalt de werkgever in elk geval 70% van het laatstverdiende loon (tot het maximum dagloon), maar tenminste het minimumloon. Deze wettelijke minimumloongarantie geldt niet voor het tweede ziektejaar. In de arbeidsovereenkomst of cao kunnen afwijkende afspraken zijn gemaakt over loondoorbetaling bij ziekte.