Non-conformiteit

Bij de aankoop of verkoop van een woning verwacht u dat het pand bepaalde eigenschappen bezit en voldoet aan uw verwachtingen. Een nieuwe eigenaar mag redelijkerwijs verwachten dat de woning geschikt is voor normaal gebruik en vrij is van ernstige gebreken. Echter, soms blijkt na de koop dat de woning niet aan deze verwachtingen voldoet. In dat geval kan er sprake zijn van non-conformiteit. Het vaststellen van non-conformiteit is afhankelijk van verschillende factoren.

Normaal gebruik en verborgen gebreken

Als koper mag u er in ieder geval van uitgaan dat de gekochte woning eigenschappen bezit die normaal gebruik mogelijk maken. Echter, bij onroerend goed is het soms lastig om vast te stellen wat precies als “normaal gebruik” wordt beschouwd. Het kan voorkomen dat na de levering van de woning verborgen gebreken aan het licht komen, zoals lekkages of funderingsproblematiek. In dergelijke gevallen rijst de vraag wie verantwoordelijk is voor de aanzienlijke schade die hierdoor kan ontstaan. Om dit te bepalen, is het van belang om eerst vast te stellen of er sprake is van non-conformiteit.

Niet elk gebrek betekent non-conformiteit

Niet elk gebrek aan de woning resulteert automatisch in non-conformiteit. De verwachtingen die u redelijkerwijs mag hebben van een woning zijn namelijk mede afhankelijk van de aard van het vastgoed. Een nieuwbouwwoning zal andere eigenschappen hebben dan een huis uit de jaren ’10 van de vorige eeuw. De staat van een nieuwe auto mag ook niet vergeleken worden met een auto met aanzienlijk veel kilometers op de teller. Deze factoren spelen onder andere een rol bij de beoordeling of er sprake is van non-conformiteit. Daarnaast zal moeten worden bekeken of de koper zijn onderzoeksplicht tis nagekomen en/of de verkoper zijn mededelingsplicht al dan niet heeft geschonden.