Partneralimentatie

Bij een scheiding kan een onderhoudsverplichting ontstaan, dat is meestal het geval als er een aanzienlijk inkomverschil is tussen partners. In beginsel is alleen partneralimentatie verschuldigd als er sprake was van een huwelijk of geregistreerd partnerschap, niet bij samenwonen. Kinderalimentatie heeft voorrang op partneralimentatie.

Vaststellen behoefte

Eerst moet worden bepaald wat de behoefte is van degene met het laagste inkomen. Hier zijn 2 methodes voor. Bij de eerste gebeurt dit aan de hand van het netto gezinsinkomen wat partijen tijdens het huwelijk/ geregistreerd partnerschap hadden. Als er kinderen zijn worden de kosten van de kinderen afgetrokken van het netto gezinsinkomen. Van het resterende bedrag wordt als vuistregel 60% gehanteerd als zijnde de behoefte. De gedachte daarachter is dat een gezamenlijk huishouden voordeliger is dan 2 aparte huishoudens: als je beide fictief 60% van het oude gezamenlijke inkomen te besteden zou hebben, zou je hetzelfde welstandsniveau houden.

De andere methode voor het vaststellen van de behoefte is aan de hand van een lijst, hierop moet worden omschreven welke uitgaven er tijdens het huwelijk werden gedaan: woonlasten, gas/ water/ licht, verzekeringen, boodschappen, sport, vakantie, kleding, kapper etc De ervaring leert dat een dergelijke lijst veel discussies oplevert.

Als de behoefte bekend is, wordt gekeken in welke mate degene met het laagste inkomen zelf in die behoefte kan voorzien met het eigen inkomen. Wellicht kan diegene wel meer werken. Dit hangt af van de omstandigheden zoals opleiding, ervaring, leeftijd kinderen, arbeidsmarkt etc. Het tekort (behoefte – eigen inkomen) noemen we de behoeftigheid.

Draagkracht

Als de behoeftigheid vaststaat, wordt gekeken of en in welke mate degene met het hoogste inkomen daarin kan voorzien. Er wordt een draagkrachtberekening gemaakt op basis van het (redelijk te verwerven) inkomen. Tot 1 januari 2023 werd gerekend met de daadwerkelijke woonlasten van de alimentatieplichtige, thans rekenen we met het zgn. woonbudget. Dat is 30% van het netto besteedbaar inkomen. Er wordt ook rekening gehouden met een forfait van kosten van levensonderhoud, gebaseerd op de bijstandsnorm.

Jusvergelijking

Deze vergelijking vergelijkt de vrij te besteden ruimte (dus de ‘jus’) van de ex partners. Het moet niet zo zijn dat de ex-partner die alimentatie ontvangt, vermeerderd met het eigen inkomen, meer overhoudt dan de alimentatieplichtige. In deze vergelijking wordt berekend welk bedrag aan partneralimentatie betaald zou moeten worden, zodat beide ex-partners na de scheiding in financieel vergelijkbare situatie komen te verkeren.